Minimalna stawka godzinowa oraz ewidencja czasu pracy dla zleceniobiorców i osób samozatrudnionych od 1 stycznia 2017 roku
Ustawa z dnia 22 lipca 2016 roku o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw przewiduje wprowadzenie minimalnego wynagrodzenia godzinowego, które będzie obowiązywało przy zawieraniu umów zlecenia oraz umów o świadczenie usług z tzw. „samozatrudnionymi” (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, niezatrudniające pracowników i niezawierające umów z zleceniobiorcami). Ponadto ustawodawca wprowadził obowiązek prowadzenia rejestru liczby godzin pracy osób świadczących usługi na podstawie takich umów, co umożliwi weryfikację stosowanych stawek wynagrodzenia.
Od 1 stycznia 2017 roku nie będzie możliwości zawierania umów zlecenia lub świadczenia usług w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej za wynagrodzeniem niższym niż wynikające z minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na dany rok kalendarzowy. Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 września 2016 roku minimalna stawka godzinowa w 2017 roku nie będzie mogła być niższa niż 13 zł brutto za godzinę pracy. Minimalne wynagrodzenie będzie obowiązywało niezależnie od formy ustalenia wynagrodzenia w umowie – jeżeli Zleceniodawca zawrze ze Zleceniobiorcą umowę na stałą kwotę lub stawkę miesięczną, musi ona zostać ustalona w taki sposób, aby stawka za godzinę świadczenia usługi nie była niższa od minimalnej stawki godzinowej. Gdy ten warunek nie zostanie zapewniony, wynagrodzenie mimo to powinno zostać obliczone z uwzględnieniem minimalnej stawki godzinowej. Przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi nie będzie miał możliwości zrzec się stawki minimalnej.
Warto zwrócić uwagę na zapisy ustawy, w których wskazano, że umowy zawierane na okres dłuższy niż jeden miesiąc będą musiały być rozliczane minimum raz w miesiącu, a wynagrodzenie będzie można wypłacać jedynie w formie pieniężnej.
Kolejną nowością będzie obowiązek ustalania i potwierdzania liczby godzin wykonywania umowy zlecenia lub świadczenia usług. Sposób prowadzenia rejestru godzin pracy powinien zostać określony w umowie. W razie braku takich zapisów zleceniobiorca lub świadczący usługi powinien rejestrować liczbę godzin pracy w formie pisemnej lub elektronicznej i comiesięcznie składać taką dokumentację drugiej stronie przed terminem wypłaty wynagrodzenia. Dokumentację potwierdzającą liczbę godzin trzeba będzie przechowywać przez okres 3 lat, a powinność ta będzie spoczywać na zleceniodawcy.
Umowy, które zostały zawarte przed wejściem w życie nowych przepisów i będą obowiązywały po 1 stycznia 2017 roku, zostaną objęte zmianami, które wprowadza ustawa.
Ustawodawca przewidział pewne wyjątki: nowe regulacje nie będą miały zastosowania do umów, w których ustalono wyłącznie wynagrodzenie prowizyjnie, a o miejscu i czasie ich wykonywania decyduje samodzielnie zleceniobiorca lub osoba świadczącą usługi (oba warunki muszą być spełnione łącznie). Zmiany nie obejmą również osób samozatrudnionych, jeżeli ich działalność została zarejestrowana w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej.
Ustawa wprowadza jednocześnie rozszerzenie uprawnień Państwowej Inspekcji Pracy, która od 2017 roku będzie mogła przeprowadzać kontrole w zakresie wypłacania wynagrodzenia Zleceniobiorcom lub osobom świadczącym usługi. Naruszenie obowiązku wypłaty wynagrodzenia z uwzględnieniem minimalnej stawki godzinowej będzie zagrożone karą grzywny od 1 000 zł do 30 000 zł.